Het lukt me nog steeds om me te laten verrassen.

Vanmorgen maar weer eens toen ik met de hond ging lopen en dacht: geen kijker………het is warm….vogels in de rui……niets te beleven…….

Tsja…uiteraard niet de eerste keer ( en waarschijnlijk ook niet de laatste ;)dat ik me vergis…

Het steenuiltje wat halverwege zat te roepen en bleef roepen. Wat klein grut erom heen te fladderen…enigszins verstoord…. pimpelmeesjes? het was niet te zien zonder kijker. Helaas.

En aan het eind van de middag , na de hele korte bui ,ga ik bij de vijver zitten. Met de nieuwe camera in de aanslag… oefenen en en nog maar eens oefenen.

En ook dat brengt weer verrassingen met zich mee

Bovenaan zie je de jonge mevrouw zwartkop……….als het langere tijd droog is is een watervalletje een prima plek om even te badderen.

De mieren vliegen uit en daar is men “als de kippen bij” ……….?

En het feest kan niet op……..Een jonge pimpelmees gaat ook zitten badderen. Helaas heb ik dan nog geen kaart in de camera zitten dus die beelden zijn alleen in mijn geestesoog zichtbaar.

Neem maar van mij aan dat het een genoegen is om te zien.

Het pimpelmeesje komt later wel terug, in de boom zitten, maar gaat niet meer ‘in bad’.

Op enig moment trekt een beweging in mijn ooghoek de aandacht………

een vogeltje landde op de rand van de vijver…… het vliegt weer op en gaat op de balustrade van het tuinhuisje zitten….

Wat is dat ? camera.. gauw.. een bonte vliegenvanger?

WOW……… die had ik hier nog niet gehoord, laat staan gezien.

Maar je ziet aan de foto dat ik nog wat oefening nodig heb met de camera.

Geeft niet…wordt aan gewerkt.