En als ik dan kijk naar de zorgovereenkomst die bij de SVB is ingeleverd; en ik zie een antwoord van CZ en van het CIZ. dan besef ik : ik ben alle regie kwijt.

Op het nieuwe contract bij de SVB staat een bedrag ingevuld waardoor het budget eerder op zal zijn dan het jaar. ( in oktober al)

Maar er staat ook ingevuld dat de stichting de zorgverlener is, hetgeen een regelrechte leugen is , zoals ze zelf ook héél goed weten na drie jaar manipuleren.

De stichting is ZORGAANBIEDER en dus EINDVERANTWOORDELIJK; en zij huurt een bv in om de feitelijke zorg te verlenen.

De mentor/ stichting schrijven dat de cliënt zelf het contract heeft ondertekend, maar die weet daar helemaal niets van.

De mentor (die gewoon gestopt is omdat ze ‘ zo’n last van de situatie had) heeft de toestemming gegeven voor dit nieuwe contract én getekend.

Zodat de stichting daardoor nog gauw even het budget voor 2024 door een zgn. nagelaten indexatie ( 53 % ?) leeg kon plukken en voor 2025 al vast regelt dat de cliënt te weinig budget zal hebben; maar dat is dan allang niet meer haar verantwoordelijkheid.

Een nieuwe mentor moet dat maar op zien te lossen?

Ze heeft gewoon alles stopgezet omdat zij niet meer hoefde vanaf een bepaalde datum; en niemand kon daarna nog aan de bankzaken komen. Wij als ouders mochten het niet want zij was de wettelijk vertegenwoordiger de mentor; zij wilde het niet meer en dus de cliënt het maar uitzoeken met de nieuwe mentor.

En dus kwam de cliënt zonder geld te zitten; want de ouders lossen het inderdaad wel weer op.

Ouders zijn geen ” professionals die hun taak terug kunnen geven” en daarmee hun kind maar laten laten stikken.

.

Het is zoals ik 25 jaar geleden al vreesde toen het woord autisme voor het eerst viel: oh nee weer afhankelijk van hulpverleners. ( deze mentor ging er er zelfs prat op ‘professional’ te zijn)

En anno 2025 is die angst een waarheid……..de hulp die weer (niet )geboden wordt , is een nachtmerrie.