Ik wist al heel lang dat ik mijn verhalen wilde vertellen , maar durfde? het nog niet.
Jaren lang zat deze tekst op mijn pc geplakt en had ik tijd nodig………… om voldoende moed te verzamelen.
Maar na wéér een zitting ; dit keer bij een rechter die wél de verhalen van de ander aannam voor waar, maar niet de kant had gehoord die wij zagen, is het tijd om de stilte te doorbreken.
Want zoals sommigen beweren :
” ze leven in hun eigen realiteit; één die door de meeste anderen mensen niet gedeeld wordt”
Tsja…………..die bewering behoeft toch echt een nuance.
De ‘realiteit van het ouderinitiatief’ werd uiteraard wel ( zelfs tot en met de rechter) gedeeld: maar je snapt: die realiteit bestond uit hún visie op de gang van zaken. En in die realiteit was het geen enkel probleem om zaken te verdraaien of weg te laten als dat beter uitkwam.
‘De meeste andere mensen’ kregen dus een nogal eenzijdige visie op de realiteit te zien en te horen.
Bij een geschillencommissie blijken zaken dan toch anders te liggen dan zij beweren in hún realiteit; maar uiteraard wordt die realiteit dan vooral niét met andere mensen gedeeld. ( excuus omdat hun realiteit zo verdraaid leek te zijn is uiteraard ook helemaal onmogelijk.)
Ik heb de sticker van mijn computer weggehaald…………
Het is tijd om mijn realiteit weer te geven…………..
Soms wat meer…………soms wat minder.
Het is niet altijd leuk ; want helaas is er de laatste jaren opnieuw nogal wat ‘gedoe’ bij gekomen .
Heel veel akelige momenten is zachtjes uitgedrukt………….
Maar gelukkig zijn er ook hele mooie momenten:
Een wandeling in de buitenlucht die heel veel moois bij zich heeft…………
Mensen zijn die oprecht het goede voor hebben met hun medemens, en daar dan ook naar handelen……
en niet alleen maar voor hun salaris of, nog erger, voor hun imago het ‘goede ‘doen.
Mijn realiteit dus…………………….voor de nuance die sommige mensen lijken te missen