Het begin van een hoop ellende………..of eigenlijk: nog meer ellende.

Zo nu en dan stuit ik op een bericht waarvan ik denk: was ik hier onbeschoft? of onduidelijk in mijn vraagstelling?

op deze brief kreeg ik van 14 personen precies één reactie: Mado, je verwoordt precies mijn angst.

Verzonden: vrijdag 12 november 2021 21:27
Aan: alle ouders die  de stichting vormen die hun kinderen beschermd wonen biedt.?
Onderwerp: Boos !!! Hallo allen,

met ontzetting heb ik aangehoord  wat X  teruggaf van de  algemene bestuursvergadering  donderdagavond.

xxx   bij deze mijn excuus voor de  halfhartige  ondersteuning die wij als ouders hebben kunnen bieden.
Ik schaam mij op dit moment voor het lid zijn van iets waarvan geroepen wordt een collectief te zijn,   maar wat in de praktijk toch iets minder collectief blijkt.

Want wie heeft aan de stichting gevraagd  om  x  de toegang te ontzeggen?
Wie heeft hen die boodschap gegeven? of hebben ze dat eenzijdig  ( of met een enkeling van het ab)  kunnen beslissen?

Het is mij een raadsel hoe de toegang ontzegd kan worden,  terwijl er binnen het  “collectief”  niet eens overleg is geweest over wat te doen met deze situatie.
We moeten solidair zijn met elkaar  en vertrouwen hebben in elkaar? ( wordt er geregeld geroepen)  terwijl  beslissingen genomen worden die het hele collectief betreffen ,
maar  door enkelen uitgevoerd worden en dan  voldongen feit blijken te zijn.
Waarom is dit niet eerst een vraag binnen het collectief  geweest  alvorens  de overeenkomst op te laten zeggen?
hebben  ouders  individueel een overeenkomst met deze zorgverlener? of hebben wij een overeenkomst als stichting ??
Hoe collectief zijn wij?  Als  de zorgverlener kan beslissen dat het  voor een individuele bewoner stopt; terwijl wij   als collectief  hen inhuren?


Ik houd  mijn hart vast; …. vandaag of morgen loopt  iemand  met een dronken hoofd binnen of anderzijds onder invloed  en klopt her en der op een deur.
ja jammer . toegang ontzegd, er zijn andere bewoners die zich niet veilig voelen dus vertrekt u maar.

kijk maar uit:  als je geen dagbesteding meer hebt kom je op het matje; u voldoet niet.
toegang ontzegd. je moet dagbesteding hebben

als u niet zelf kunt huishouden: jammer dan  niet zelfstandig genoeg  u voldoet niet.
toegang ontzegd.je bent niet hygiënisch genoeg en dat is een gevaar voor anderen.

Wie  is  nu  eigenlijk  verantwoordelijk voor de zorg?

Wat is daarin dan de rol van het collectief???

Een heel andere invalshoek:

Is er  aan  bewoners  gevraagd  wat zij ervan vinden? Of zijn die beschermd  uit  angst  voor … ja voor wat? schending van de wet op privacy ????
we doen dingen samen als ze leuk zijn, maar als ze  niet leuk of zelfs uitgesproken lastig of vervelend zijn kunnen we altijd terugvallen  privacy ?
 Is  er aan hen gevraagd  of ze idee hadden om uit deze impasse te komen?     Zij weten beter wat er speelt wanneer het om hulp vragen/ontvangen gaat.
Of  heeft dat geen waarde omdat ze  daar wonen, een handleiding  hebben en daardoor geen mening kunnen vormen?
 Is duidelijk hoeveel  bewoners  daadwerkelijk last hadden van de situatie? en als dat al overlast  was  in hoeverre daar  iets  mee gedaan is  om herhaling te voorkomen?

Waarom is er niemand van ons geweest die heeft durven zeggen :
bv. wij huren zorg in bij jullie ; maar  er wordt niet voldoende zorg geboden,en dat heeft dus hele vervelende gevolgen.

En nu gaan we verder met de orde van de dag?
zij gaan voor ons opnieuw  “zorg “regelen? en wij staan erbij en kijken ernaar?
gelukkig voor xxx kwam er op tijd licht in de zin van :  uitzicht op opname.

maar ach en wee het gebeente van de volgende die in de problemen  komt………

Besef  terdege dat  jouw kind de volgende kan zijn:
  suïcidaal zijn  of last hebben van psychoses is geen “afwijking” , maar een gevolg van  overbelasting van het elektronisch circuit in je hoofd.
Als  de zorg die  geboden wordt niet  voldoende constant  kan zijn , om welke reden dan ook, staat overbelasting klaar om toe te slaan.
En wanneer dat gebeurt  staan we dan als collectief weer erbij  en kijken ernaar?

Tsja………. ik moet nu wel heel hard mijn best doen om  “vertrouwen” te hebben in ons collectief………..

Mado